Edward Dwurnik w Galerii BWA w Olkuszu!
Zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Edwarda Dwurnika – 11 marca, o godz. 18.00!
To jeden z najbardziej znanych i charakterystycznych polskich malarzy. Urodził się 19 kwietnia 1943 w Radzyminie, zmarł 28 października 2018 w Warszawie. W latach 1963–1970 studiował malarstwo i grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni Krystyny Łady-Studnickiej, a także przez 3 lata rzeźbę. W 1970 obronił pracę dyplomową w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa. Jak uważał, przez pierwsze lata studiów na ASP „nie miał żadnej wizji swojej twórczości”. Po zetknięciu się z dziełami Bernarda Buffeta dostrzegł nowe możliwości malarskie, lecz dopiero doświadczenie wystawy Nikifora w 1965 pomogło mu odnaleźć formę wspierającą realizację własnych pomysłów. Od tego wydarzenia rozpoczęła się jego pasja tworzenia. Wtedy też powstały obrazy zaliczane do cyklów malarskich takich jak: Podróże autostopem, Warszawa, Portret. W latach 1970–1971 namalował Drogę (Dziesięć stacji świeckiego ukrzyżowania). Znakiem rozpoznawczym Dwurnika stał się w szczególności cykl Podróże autostopem, rozpoczęty w 1966. Składają się na niego pejzaże miejskie (weduty), w większości bez linii horyzontu – obserwowane z lotu ptaka, z charakterystycznym nagromadzeniem motywów. Zazwyczaj przedstawiają konkretne polskie miasta, artysta nie pozostawał jednak wierny topografii ani perspektywie. Na obrazach z tego cyklu sąsiadować mogą ze sobą obiekty i budynki w rzeczywistości oddalone od siebie o wiele przecznic. Miasta Dwurnika zasiedlają ludzie oraz cały zestaw artefaktów. Jednym z częstszych są „idole” – monumentalne pomniki- głowy, symbolizujące władzę totalitarną, których idea ukształtowała się latem 1970. W Podróżach autostopem zazwyczaj wiele się dzieje, płótna przytłaczają nagromadzeniem detali i motywów. Łączą w sobie cechy dokumentu i malarstwa symbolicznego, oddając atmosferę polskiej rzeczywistości. Ale nieobce jest im poczucie humoru, często spotykane w twórczości malarza. Edward Dwurnik jest autorem kilku tysięcy obrazów i rysunków. Został nagrodzony m.in.: Nagrodą Kulturalną „Solidarności” (1983), Nouvelle Biennale de Paris (1985), Nagrodą Olimpiady Sztuki w Seulu (1988) i Nagrodą Fundacji Sztuki Współczesnej (1992). Jest pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Kilka słów o twórczości Edwarda Dwurnika:
“Twórczość Edwarda Dwurnika to permanentny stan roboczy. Można w niej, co prawda, wydzielić pewne nurty, cykle, okresy, zespoły prac, momenty skupienia uwagi na czymś szczególnie inspirującym autora w danym czasie, ale granice są płynne, umowne. Trwa ciągłe przewartościowywanie doświadczeń, odniesień, kategorii intelektualnych, estetycznych, moralnych. Można, z niewielkim ryzykiem, stwierdzić, że rządzi tu prawo przechodzenia ilości w jakość.”
Mirosław Ratajczak